بسیاری از انسانها ممکن است در طول زندگی خود دچار مشکلات و بیماریهای جسمی و یا روحی شوند و نیاز به مراجعه به درمانگر در زمینه ای دارد که فرد بیمار شده است.
اما برخی از افراد هستند که در قبال درمان مقاوم هستند و از مراجعه به پزشک و یا درمانگر خودداری می کنند
و یا خصوصا در مورد مشکلات روحی نیز برخی از افراد حتی از مراجعه به درمانگر آگاه و دارای مجوز معتبر نیز خودداری می کنند و مایل نیستند راجع به مشکلاتشان با کسی صحبت کنند و یا آندسته از افرادی که دچار توهم و بدبینی هستند نیز نگران محرمانه نبودن صحبت هایشان می شوند و یا برخی دیگر نیز ترس از قضاوت شدن دارند و یا از روبرو شدن با مشکلاتشان خودداری می کنند.
افرادی که درگیر افسردگی شدید هستند و کسانی که کنترل خشم و تکانه و هیجان ندارند غالبا از مراجعه به درمان خودداری می کنند. همچنین افرادی که درگیر افسرده خویی و افسردگی های پنهان و مشکلات سایکوتیک هستند نیز نسبت به مراجعه مقاومت می کنند.
باید توجه داشت که چنانچه نوسانات روحی و مشکلات فرد مانع از زندگی عادی روزمره او می شود و بخش زیادی از فکر و رفتار فرد را درگیر می کنند، بنابراین نیاز به مراجعه به درمانگر دارد.
در مواردی که اختلال روانی شدید باشد ممکن است که خانواده و نزدیکان فرد مستاصل شوند و آنها نیز تحت تاثیر بیماربودن عضو خانواده خود قرار گیرند. بنابراین توصیه می شود که فرد بیمار برای مراجعه تشویق شود و از درمانهای حمایتی توسط نزدیکانش بهره بگیرد.
همچنین بسیار مهم است که از جملات و رفتارهای مخرب با فرد خودداری کرد و فراموش نکنیم که مراجعه در زمان مناسب می تواند به مراتب اثربخش تر باشد و کمک موثرتری را برای کاهش علایم در فرد ایجاد کند.