برخی افراد در نوع تفکرشان باور دارند که دیگران سزاوار موفقیت و پیشرفت نیستند و حتی از این‌که اطرافیانشان با شکست روبه‌رو شوند یا به مشکل برخورد کنند احساس خوشحالی و رضایت می‌کنند. حتی ممکن است با موفقیت دیگران دچار خشم، کینه، نفرت، اضطراب و واکنش‌های تهاجمی شوند.
این افراد اغلب عزت‌نفس و اعتماد به‌نفس پایینی دارند و میزان خشم آنها نسبت به انسان‌ها بالاست. ناراحتی از موفقیت دیگران یک واکنش در مقابل ناتوانی فرد است.

در برخی موارد ممکن است علت پیدایش این نوع نگرش، سبک فرزندپروری یا سبک‌های دلبستگی فرد و اتفاقاتی باشد که از کودکی با آن روبه‌رو شده‌است. در برخی موارد نیز ممکن است به‌دلیل اختلالات شخصیتی، فرد چنین تفکری را داشته باشد.

این رفتار در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی و برخی افراد خودشیفته نیز بسیار دیده می‌شود. همچنین در مواردی که فرد دچار روان‌پریشی باشد نیز ممکن است توهم حسادت داشته باشد و تصور کند دیگران به شرایط او بسیار حسادت می‌کنند و در نتیجه به‌صورت واکنش مقابله‌ای، از درون تمایل دارد که دیگران بدبخت باشند یا موفق نشوند.

باید توجه داشت غبطه‌خوردن می‌تواندعامل پیشرفت و تلاش باشد اما زمانی که غبطه‌خوردن و حسادت مثبت به حسادت بیمارگون تبدیل می‌شود، فرد از دیدن موفقیت دیگران زجر می‌کشد و در برخی موارد نیز ممکن است تلاش کند اطلاعات اشتباه به طرف مقابل بدهد تا او دچار مشکل شود.

برای حل این نوع تفکر لازم است ابتدا مشکل ریشه‌یابی شود که به چه دلیل این نوع رفتار و نگرش در فرد ایجاد شده‌است. توصیه می‌شود این افراد روی تقویت اعتماد به‌نفس و عزت‌نفس خود متمرکز شوند و با خودشناسی و رفع مشکلات رفتاری، پیوند روانی مثبتی با دنیای اطراف خود برقرار کند تا کمتر دچار خشم و تنش کنترل‌نشده شود. ناراحتی از موفقیت دیگران یک واکنش است که فرد وقتی در رسیدن به هدف ناکام میماند از خودش نشان میدهد