خانواده، مهم‌ترین رکن هر جامعه است و رابطه خوشایند و آرامبخش زن و شوهر نه‌تنها مناسب‌ترین بستر رشد و شکوفایی و تعالی شخصیت آنها را فراهم می‌کند، بلکه چنین رابطه‌ای از نیازهای ضروری فرزندان نیز به شمار می‌رود. برخی زوج‌ها در جریان زندگی مشترک خود رفته رفته انرژی خود را از دست می‌دهند و احساس ناآرامی و بی‌تفاوتی می‌کنند و زندگی آنها سرد می‌شود.
این حالت معمولا از گله‌گذاری زوج‌ها نسبت به هم آغاز می‌شود و به دلیل حل‌نکردن مشکلات به زندگی در سکوت یا دعواهای مداوم سوق داده می‌شوند. در این زوج‌ها خواسته‌ها و انتظارات به زبان آورده می‌شود ولی تحقق نمی‌یابد و زن و شوهر دیگر به خواسته‌های یکدیگر اهمیت نمی‌دهند. اختلافنظرها افزایش می‌یابد و انتظاراتی که قبلا در آرامش مطرح می‌شد جای خود را به داد و فریاد می‌دهد و رفته رفته حس خشم و انزجار نسبت به یکدیگر افزایش می‌یابد و رابطه جنسی سرد شده و گرایش به معاشقه کاهش می‌یابد.
عواملی که باعث ایجاد سردی عاطفی می‌شود عبارتند از:
عدم درک شدن توسط همسر
شک و بدبینی و عدم اعتماد به همسر و سوظن مداوم و بی‌پایه و اساس
عدم رعایت حریم شخصی یکدیگر
عدم پایبندی به اخلاقیات
مشکلات جنسی و داشتن اختلال در روابط زناشویی و نداشتن رضایت جنسی
بروز اختلافنظرها و دعواهای کوچک اما متعدد
نداشتن فعالیت لذتبخش اشتراکی
نداشتن گفت‌وگوهای آرام‌کننده و احساسی و کمبود رضایت عاطفی
اشتغال در ساعات طولانی که منجر به خستگی جسمی و روحی می‌شود
ادامه تحصیل و عدم توجه به امور عاطفی و در اولویت قرار گرفتن تحصیل یا کار
فشار مسئولیت زندگی و فشار اقتصادی و مالی (بالاتر بودن هزینه‌های زندگی نسبت به سطح درآمد یا بالاتر بودن خواسته‌های زوجین نسبت به درآمد)
صاحب فرزند شدن و غفلت از ابراز توجه به یکدیگر به دلیل وجود فرزند
حل نکردن اختلافنظرها در زمان مناسب
نداشتن مدیریت هیجانی و کنترل خشم
اختلالات شخصیتی
ازدواج اجباری و شناخت ناکافی
تفاوت شدید در سبک زندگی و نگرش زن و مرد
بهانه‌جویی، عیب‌جویی، بدخلقی و توهین کلامی و ضرب و شتم
مسئولیت‌پذیر نبودن زوج‌ها
جابه‌جایی نقش‌ها و عدم احساس امنیت در زوجین
تمرکز افراطی بر برآوردن نیازهای دیگران در زندگی روزمره و بی‌توجهی به نیازهای همسر.
زوج‌ها معمولا در شروع رابطه تلاش می‌کنند یکدیگر را خوشحال کنند و مطابق نظر یکدیگر رفتار کنند، اما رفته رفته ممکن است این حالت آنها از بین رفته و تبدیل به توقع شود و نهایتا پس از سپری شدن زمان، جذابیت رابطه آنها کاهش می‌یابد و از یکدیگر دور می‌شوند.
برای درمان، زوج درمانی و خانواده درمانی توصیه می‌شود و در حوزه فردی نیز، آموزش مهارت‌های کنترل هیجان و خشم و آموزش مهارت‌های زناشویی و ارتباطی و تصمیم‌گیری و حل تعارض به بهبود رابطه کمک می‌کند.
دکتر مهرنوش دارینی
روان‌شناس و مشاور