شیطنت‌های رفتاری جزو مسائلی است كه به صورت طبیعی در كودكان به چشم می‌خورد، اما برخی از كودكان رفتارهایی از خودشان بروز می‌دهد كــه نشــــان‌دهنـــده كج‌رفتاری پنهانی آنهاست و به دنبال انجام این رفتارها قصد دارند دیگران را مورد آزار قرار دهند. این كودكان:
مدام از دیگران (حتی از اعضای خانواده و خواهر یا برادر خود) بدگویی می‌كنند و از این‌كه دیگران به‌خاطر بدگویی آنها مورد تنبیه
یا سرزنش یا قضاوت قرار بگیرند لذت
می‌برند.
آنها مدام تظاهر به مظلومیت می‌كنند و خودشان را فردی نشان می‌دهند كه نسبت به آنها ظلم شده و اصطلاحا زیركانه بقیه افراد را تحریك می‌كنند تا رفتار مخربی نسب به آنها صورت گیرد.
آنها در امتحانات تقلب و البته تلاش می‌كننـد تقلب آنهـا از چشم بقیـه پنهان
بماند.
با افراد زیادی دوست می‌شوند، اما دوستی‌های آنها غالبا صمیمی و پایدار نیست.
مدام رفتار والدین یا معلمان یا مراقبان خود را زیرنظر دارند و در زمان خاص (زمانی كه مراقب حواسش به آنها نیست) اقدام به رفتارهای نادرست می‌كنند.
لوازم دوستانشان را برمی‌دارند و در جای دیگری پنهان و كتمان می‌كنند لوازم را دیده یا برداشته‌اند.
می‌توان گفت كه در دیدگاه عمومی به این كودكان آب زیركاه می‌گویند و افرادی كه به آنها نزدیك هستند كاملا می‌دانند مقصر اصلی خودشان هستند، اما آن‌قدر زیركانه مشكلات ایجاد می‌كنند كه بیشتر مواقع سند و مدركی برای ایجاد مشكل از خودشان به جای نمی‌گذارند.
این رفتار می‌تواند نوعی توجه‌طلبی باشد كه از سوی كودك ابراز می‌شود یا نشان‌دهنده خشم‌ها و اضطراب‌هایی باشد كه در ضمیر او وجود دارد.
همچنین سبك‌های تربیتی سختگیرانه می‌تواند عاملی برای تخلیه خشم كودكان به‌شكل غیرآشكار باشد.
برای درمان لازم است از شیوه‌های رفتاردرمانی بهره گرفته شود و عواملی را كه باعث ایجاد این نوع رفتارها می‌شود شناسایی كرد و سپس با استفاده از روش‌های الگوی تقویت رفتاری و پاداش و تنبیه، به شكل‌دهی رفتار كودك پرداخت. تقویت مسؤولیت‌پذیری و آموزش راه‌های صحیح ابراز ناراحتی و ابراز خشم نیز می‌تواند به كودك كمك كند اعتراض‌های خود را به شكل آشكار بیان كند.