زمینه‌های روانی انزجار از صدا
برخی افراد نسبت به صداهای خاصی که دریافت می‌کنند حساسیت ویژه‌ای دارند. تحمل برخی صداها برایشان سخت است و باعث می‌شود واکنش‌هایی مستقیم یا غیرمستقیم در مقابل برخی صداها از خود نشان دهند. این حساسیت حتی می‌تواند به نفرت از صدا تبدیل شود. این نوع حساسیت در برخی مقالات با عنوان «میسوفونیا» نامیده شده است و تاکنون دارای طبقه اختلال تشخیصی مجزا در راهنمای بالینی تشخیص اختلالات نیست و به صورت تک اختلال در نظر گرفته نشده است.
برخی از صداهایی که فرد نسبت به آن انزجار دارد عبارتند از: جویدن، بلعیدن، پاک‌کردن گلو، سرفه و حتی تنفس قابل شنیدن و… .
واکنشی که فرد در قبال این نوع صداها دارد ممکن است تکانشی، تنفرآمیز و مقابله‌ای باشد و با خشم فرد همراه شود. همچنین فرد ممکن است با ناراحتی و خشم زیاد صدا را تحمل کند یا واکنش‌هایی هیجانی از خود بروز دهد. این ناراحتی حتی می‌تواند مانع آرامش فرد در محیط‌های شغلی و خانوادگی شود و تعاملات او را تحت تاثیر قرار دهد.
در مواردی که میسوفونیا شدید باشد فرد ممکن است تذکر دهد، محیط را ترک کند و در مواردی که فرد خودکنترلی دارد از راه‌های دیگری استفاده می‌کند تا بدون ایجاد تنش و ناراحتی، شرایط را تحمل کند. این نوع حساسیت در افرادی که درگیر وسواس خفیف یا شدید هستند مانند اختلالات اضطرابی و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) بیشتر گزارش شده است.
برای درمان لازم است نوع اختلال همراه یا نوع حساسیت‌های فرد و شدت آن ارزیابی شود و مداخلات درمانی روی فرد صورت گیرد و با استفاده از الگوهای گام به گام یا سایر روش‌های روان‌شناختی به فرد کمک شود تا شدت این حساسیت را کاهش دهد.