نوجوانی، دوره‌ای انتقالی و برزخ میان کودکی و جوانی به شمار می‌رود. در این دوره، نوجوان وارد حیات عاطفی خویش می‌شود و با رشد جنسی، احساس بی‌ثباتی و ناامنی در وی تشدید می‌شود.رفتار نامناسب جنسی نوجوانان در این سن به اوج خود میرسد.

در این دوره،‌ حالت‌های روانی تازه‌ای در نوجوان پدیدار می‌شود، مانند میل به استقلال و خودمحوری. همزمان با این حالات، تمایلات جنسی نیز در نوجوان پدیدار می‌شود که این تمایلات دو وجه جسمانی و عاطفی دارد که هر کدام به ترتیب دارای کارکرد‌های مختلف هستند. همچنین در این دوره نوجوان پرخاشگر می‌شود و رفتارهای رئیس‌مآبانه از خود نشان می‌دهد.

بیداری جنسی در نوجوان، به دلیل نداشتن اطلاعات کافی یا درست، گاهی مشکلاتی را پدید می‌آورد. نوجوان انگیزه‌های جنسی‌اش تشدید می‌شود و برای تعیین نقش جنسیتی خود تلاش و احساس می‌کند که برای رفتار جنسی دارای توانایی خاصی شده است.

چنانچه تمایلات جنسی نوجوان مدیریت نشود، ممکن است به انحرافات جنسی کشیده شود.

انحرافات جنسی در نوجوان شکل‌های گوناگونی دارد که شایع‌ترین آن، خودارضایی است. چنانچه والدین از تمایلات یا انحرافات نوجوان خودآگاه شدند، باید برای درمان بسرعت اقدام کنند. ازجمله مواردی که می‌تواند در انحراف‌های جنسی نقش مهمی ایفا کند، سرزنش و ایجاد عقده حقارت در نوجوان است. والدین زمانی که از رفتار جنسی نوجوان آگاهی می‌یابند، نباید او را تحقیر و سرزنش کنند بلکه لازم است، نوجوان با والد همجنس خود گفت‌وگو کند و اطلاعات جنسی خود را در این زمینه افزایش دهد.

برای درمان نوجوان، آموزش خودکنترلی و مدیریت خویشتن ضروری است و لازم است، نوجوان همه مواردی را که سبب تحریک جنسی او می‌شوند، از زندگی خود حذف کند. مانند فیلترشکن‌های اینترنتی؛ کتاب‌ها، فیلم‌ها و تصاویر جنسی؛ مراوده با افراد مبتلا؛ زیاد ماندن در حمام؛ رفتن به رختخواب پیش از غلبه کردن خواب؛ دیر برخاستن از رختخواب هنگام بیداری؛ تنها ماندن در اتاق دربسته، تغذیه نامناسب، تحرک نداشتن و عدم فعالیت جسمی و ورزشی.

با توجه به این که فعالیت ورزشی هوازی، انرژی جنسی را تبدیل می‌کند، لازم است نوجوان رشته ورزشی را به صورت مداوم دنبال کند.

داشتن برنامه‌ریزی و ایجاد انگیزه در نوجوان و پرکردن اوقات بیکاری نوجوان به جلوگیری از اشتغال ذهنی جنسی می‌انجامد.