نویسنده : دكتر مهرنوش دارینی روان‌شناس و مشاور
در زندگی همه انسان‌ها تغییرات مختلفی صورت می‌گیرد كه باعث ازبین‌رفتن تعادل و توازن زندگی آنها می‌شود. برخی تغییرات مقطعی هستند (مانند، تعطیلی مشاغل و سفرها و ارگان‌ها و مدارس برای پیشگیری از انتشار ویروس كرونا) و برخی تغییرات دائمی هستند (مانند سوگ و از دست دادن‌ها).
در شرایط فعلی علاوه بر نگرانی ناشی از ابتلا به بیماری، یكی از مسائل دیگری كه در سطح جامعه رخ داده است، ناتوانی در پذیرش شرایط است كه می‌تواند باعث شود فرد دچار سردرگمی، بلاتكلیفی، اضطراب، نگرانی و احساس عدم كنترل داشته باشد. این كه تا چه اندازه بر اتفاقات زندگی خودكنترل داریم، عاملی است كه موجب تمایز ما از یكدیگر می‌شود و آنچه باید به آن توجه داشت، توانایی مقابله با تغییر و پذیرش شرایط است.
پذیرش به این معنا نیست كه فرد دست از فعالیت و تلاش یا هدف خود بردارد و تسلیم شود، بلكه به این معناست كه فرد تغییرات را می‌پذیرد و تلاش می‌كند بر اساس شرایط موجود از راهكارهای دیگری استفاده كند یا صبور بودن را تمرین كند و كارها و امور جایگزین را به كار ببرد.
در مورد والدین یكی از نگرانی‌ها شیوه درس‌خواندن و یادگیری مطالب درسی فرزندشان است كه باعث می‌شود احساس كنند به لحاظ تحصیلی فرزندشان با مشكلی بسیار جدی روبه‌رو شده است. در صورتی كه راه‌های جایگزین و استفاده از برنامه‌های غیرحضوری و البته در شرایط بدون تنش و بدون سرزنش، می‌تواند مفید باشد.
این كه ما بتوانیم خودكنترلی داشته باشیم و در این شرایط كنار فرزندانمان قرار بگیریم و آنها را با پذیرش شرایط و تغییر همراهی كنیم، بسیار مهم است. همچنین باید توجه داشته باشیم كه از مقوله «پذیرش» و «كنترل» در شرایط دشوار استفاده كنیم.
برای شرایط فعلی لازم است ابتدا برنامه‌ای جدید و متناسب با شرایط برای خودمان و فرزندانمان در نظر بگیریم و با استفاده از مدیریت زمان و برنامه‌های متناسب با شرایط زندگیمان، ادامه روند آموزشی را كنترل كنیم. باید در نظر داشته باشیم استرس و اضطراب خود را به فرزندمان منتقل نكنیم و با توجه به زمانی كه در اختیار داریم، با فرزندمان در انجام امور آموزشی همراه باشیم و بسیار مهم است كه فضای خانه با جملات سرزنشی و اعتراضی نسبت به تغییر جدید همراه نباشد.