شخصیت هر انسان ترکیبی از ویژگی‌های منحصر به فرد است که تمامی جوانب زندگی او را تحت تاثیر قرار می‌دهد و شامل ویژگی های نسبتا پایداری از رفتار، هیجان و نحوه تفکر است و بیانگر سبک هر انسان می باشد و نحوه تعامل فرد را با محیط اجتماعی را نشان می دهد. رفتارهای متناقض انسان باعث برهم خوردن این اصل میشود.

چنانچه فرد از لحاظ بالینی دچار اختلال شخصیت نباشد، می تواند ارتباط کارآمد و سازنده ای را در زندگی فردی و اجتماعی خود داشته باشد. اما در عین حال افرادی نیز هستند که عملکرد آنها در شرایط اجتماعی تغییر می کند و رفتارهای چندگانه از خودشان بروز می دهند و با اینکه درگیر اختلالات شدید بالینی نیستند، اما در روابط خود مدام دچار مشکل می شوند.

این افراد به دلیل تناقض های زیادی که در گفتار و رفتارشان وجود دارد، از نظر دیگران غیرقابل اعتماد هستند و اطرافیان آنها نسبت به این اشخاص دچار بدبینی و تردید می شوند. آنها ممکن است بی دلیل دروغ بگویند و رفتار بلاتکلیف از خودشان نشان می دهند و عملا می توان گفت که تکلیفشان در زمینه های مختلف با خودشان روشن نیست و مسیر زندگی خود را به شکل مشخص انتخاب نکرده اند.

باید توجه داشت که رفتارهای متناقض روابط زوجی و بین فردی را نیز بشدت تحت تاثیر قرار می دهد و منجر به ناپایداری ارتباط می شود و حتی اگر رابطه فرد ادامه دار شود اما میزان آرامش در آن بسیار پایین است.

افرادی که بلاتکلیفند و خودآگاهی کافی نسبت به ویژگیها و خواسته هایشان ندارند و از اعتماد به نفس و عزت نفس پایین برخوردار هستند بیشتر از سایر افراد دچار تناقض رفتاری هستند و این افراد در تصمیم گیری های خود تعلل می کنند و قابل اتکا و برای رفتار خود استناد بیرونی دارند و غالبا دیگران را مقصر رفتار متناقض خود می دانند.