تولد فرزند یکی از مسائلی است که زندگی زوج را وارد مرحله‌ای خاص و جدید می‌کند و لازم است زوج‌ها قبل از پدر و مادر شدن از لحاظ روحی، روانی، جسمانی و مالی آماده باشند. در گذشته زوج‌ها تمایل داشتند همان ابتدای ازدواج شان صاحب فرزند شوند، اما درحال حاضر زوج‌ها سعی می‌کنند اول خود را برای این امر مهم آماده کنند. آمادگی مادران قبل از فرزندآوری بسیار مهم است و باید بدان توجه شود.

یکی از تفاوت‌های زن و مرد این است که حس فرزنددار شدن برای خانم‌ها بیشتر قابل لمس است؛ چراکه آنها به سبب تغییرات جسمانی، شرایطی بسیار متفاوت را تجربه می‌کنند که مردها تصوری از آن ندارند و تا وقتی بچه به دنیا نیامده است، کمتر حس پدر شدن را تجربه می‌کنند.

آمادگی مادران قبل از فرزندآوری این موارد باید  وجود داشته باشد:

ـ رابطه صمیمی و توام با محبت و احترام بین زن و شوهر

ـ هماهنگ کردن رفتار و روحیات با یکدیگر

ـ بررسی و ارزیابی واقع‌بینانه شرایط مالی برای تولد و رشد کودک

ـ توافق و آمادگی زن و شوهر برای فرزنددار شدن و تصمیم اشتراکی

ـ حل و فصل کردن اختلاف نظرها و تنش‌ها قبل از اقدام به بارداری

ـ تغییر سبک زندگی و آمادگی برای نظم بیشتر

ـ آمادگی لازم برای ترک کار (درصورت اشتغال و استراحت مطلق شدن)

ـ پذیرش فرزند همان طور که هست نه مطابق با رؤیا‌ها و توقعات شخصی

ـ آمادگی پذیرش تغییر در زندگی (تغییرات فیزیکی و جسمی در مادر، بی‌خوابی‌ها و…)

زنی که تصمیم می‌گیرد باردار شود باید خود را برای هر گونه تغییر جسمی و روحی آماده کند و انتظارات خود را از فرزنددار شدن مورد بررسی قرار دهد. در بارداری‌های ناخواسته زن دچار اضطراب و استرس می‌شود و این اضطراب روی جنین نیز تاثیر می‌گذارد و پایین بودن خلق مادر در دوران بارداری ممکن است احتمال بروز افسردگی پس از زایمان را افزایش دهد.

چنانچه مادر درگیر حس ناشی از ناخواسته بودن فرزند باشد این حس را بعد از تولد فرزند نیز ممکن است در شرایط تربیتی او لحاظ کند و کودک همواره احساس زیادی بودن داشته باشد.

معاینات روان‌شناختی (بررسی اضطراب، استرس، خستگی روحی، اختلالات خواب و حملات پنیک و سایر اختلالات روانشناختی) ضروری است و همچنین لازم است زن از نظر توانایی جسمانی نیز مورد ارزیابی و معاینات پزشکی قرار گیرد.

چنانچه زن از داروهای روانپزشکی استفاده می‌کند قبل از اقدام به بارداری لازم است با توجه به نوع اختلال، مصرف دارو را کاهش دهد و پس از قطع دارو اقدام به بارداری کند. در برخی موارد نیز با توجه به نوع مشکلات روحی فرد می‌توان دارو را ادامه داد.

استفاده از تکنیک‌های تن آرامی در صورت بروز حملات اضطرابی و درمان‌های شناختی و تغییر نگرش و آماده سازی تغییر به مادر کمک می‌کند از قبل از بارداری و در حین بارداری توانایی غلبه بر استرس را داشته باشد. معنا درمانی و امیددرمانی نیز در دوره بارداری به فرد کمک می‌کند تا آرامش بیشتری داشته باشد.

سوالاتی که مراجعه کنندگان درباره امادگی فرزندآوری میپرسند به شرح زیر است:

 قبل از اقدام به بارداری باید چه کارهایی انجام دهیم؟

 علت بچه دار شدن چیست؟

 آیا با بچه دار شدن رابطه مان بهتر می شود؟