یكی از مسائلی كه به موفقیت دانش‌آموزان
و آرامش والدین آنها
كمك می‌كند، نظم است. نظم‌پذیری باعث می‌شود فعالیت‌های دانش‌آموز با موفقیت انجام شود و رضایت فردی و خانوادگی و اجتماعی ایجاد شود و بیشتر خانواده‌ها مایلند فرزند آنها در مدرسه مشكل انضباطی نداشته باشد و در عین حال می‌خواهند فرزند آنها درسخوان هم باشد.
اما برخی مواقع این مسائل با هم اتفاق نمی‌افتد و دانش‌آموز به مشكل برخورد می‌كند. بی‌نظمی در مدرسه به معنای انجام دادن
هر عمل یا رفتاری به وسیله دانش‌آموزان است كه سازماندهی مدرسه و فعالیت‌های كلاس را مختل یا تهدید به اخلال می‌كند و باعث ایجاد عواقب فردی و جمعی می‌شود.
نظم به معنای محدود كردن آزادی دانش‌آموز نیست، بلكه به منظور آن است كه رفتار و فعالیت فرد را معقولانه طبق معیارهای منطقی و مشخصی شكل دهند.
دانش‌آموز منظم در مراحل مختلف زندگی خود معقولانه رفتار و با تدبیر رفتارهای خود را
مدیریت می‌كند.
این افراد قادرند تا عواطف و احساسات خود را كنترل كنند و ارزش‌های صحیح اخلاقی را بپذیرند، در زندگی جمعی احساس مسؤولیت می‌كنند و به حقوق و وظایف خود آشنا هستند و برنامه زندگی شخصی خود را از لحاظ مسائل مختلفی چون عادات غذایی، استراحت، تفریح، ساعت مطالعه، ساعت خواب و ساعت نوشتن تكالیف به‌درستی تنظیم می‌كنند. برخی علل بی‌نظمی در دانش‌آموزان عبارت است از:
ناراحتی‌های جسمانی و روان‌شناختی، اضطراب، افسردگی، پرخاشگری و تندخویی، نداشتن علاقه و انگیزه، سر‌درگمی و بی‌اعتنایی به انتظارات معلم و قوانین و مقررات، نبود برنامه‌ریزی، اختلال خواب و كم‌خوابی و خستگی مفرط، الگوی تغذیه‌ای نامناسب، ناامیدی‌، استقلال‌طلبی و مقابله با معلم و اولیای آموزشی، كج‌رفتاری معلم یا اولیای مدرسه و صبور نبودن آنها، كج‌رفتاری والدین و سرزنش و فشار بیش از حد، نداشتن تجربه معلمان و كادر آموزشی و اجرایی مدرسه، تقلید از گروه همسال، استفاده نامناسب از تشویق و تنبیه.
باید توجه داشته باشیم كه گرایش نداشتن به نظم‌پذیری زمینه قانون‌گریزی، خودكم‌بینی و تخلفات را در دانش‌آموز فراهم می‌آورد.
بنابراین لازم است تا ابتدا علل نظم نداشتن شناسایی شود و سپس مداخلات درمانی
با توجه به سن و جنسیت دانش‌آموز صورت گیرد و از رفتاردرمانی و مداخلات درمانی
به صورت خانوادگی استفاده شود تا نظم در فرد ایجاد شود.