دوره نوجوانی حد فاصل بین جوانی و كودكی است و مسائل خاص خودش را دارد. زمانی كه نوجوان به مرحله جوانی (یعنی حدود 18 سالگی) نزدیك می‌شود، میل و رغبت او برای انجام كارهای پرخطر یا كارهایی كه از انجام آن منع می‌شود، افزایش می‌یابد. یكی از مواردی كه خانواده‌ها را به‌شدت پریشان می‌كند تمایل فرزندشان به سیگار، قلیان و مصرف گل در نوجوانان است.

بنابراین به دلیل حساسیت و نگرانی كه دارند، مدام در حال كنكاش و بررسی هستند تا متوجه شوند فرزند آنها درگیر ماده خاصی شده یا خیر. یكی از موادی كه جوانان و حتی نوجوانان به آن گرایش نشان می‌دهند، «گل» است.
گل مخدر جدیدی نیست و در حقیقت همان ماریجواناست كه با اسم گل در دسترس افراد قرار می‌گیرد و در واقع با تغییر نام، افراد به دنبال این هستند كه میزان گرایش به مصرف را افزایش دهند.

در دوره نوجوانی به دلیل افزایش میل به استقلال و هیجان‌طلبی، افراد تمایل دارند كارهای خاصی انجام دهند و همچنین به دلیل این‌كه می‌خواهند در گروه دوستان شركت كنند و مورد پذیرش آنها قرار گیرند، بنابراین احتمال بروز رفتارهای پرخطر در آنها زیاد می‌شود.

یكی از دلایل گرایش به مصرف گل در نوجوانان، این است كه دانش‌آموزان تصور می‌كنند با كشیدن گل (یا همان ماری جوانا)، می‌توانند تمركز بهتری داشته باشند و بهتر درس بخوانند یا این‌كه احساس می‌كنند اگر عصبانی، ناراحت یا غمگین باشند با استفاده از گل می‌توانند حال خود را بهتر كنند. همچنین برخی افراد نیز به دلیل این‌كه می‌خواهند وزن كم كنند و اندام خوش‌فرمی داشته باشند، به جای ورزش و گرفتن رژیم، گل می‌كشند و با این كار احساس رضایت می‌كنند و حتی عنوان می‌كنند كه گل خیلی با بدن آنها سازگار است.

برخی علائم مصرف گل عبارتند از:

كاهش اشتها
مشكلات خواب
از دست دادن وزن
تحریك‌پذیری
بی‌قراری
كابوس‌های شبانه
تغییر در ادراك (مثل ادراك صدا یا رنگ‌ها)
سرخ شدن چشم‌‌ها
منگی و بی‌توجهی به اطراف
افزایش ضربان قلب و افزایش اضطراب
احساس تشنگی، خشك شدن و كف كردن بزاق دهان
و در بلند‌مدت با ادامه‌دار شدن مصرف، حافظه بلند‌مدت و كوتاه‌مدت فرد تحت تاثیر قرار می‌گیرد و نوسانات خلقی و اختلالات یادگیری و تغییر در تمایل جنسی در فرد ایجاد می‌شود.