مدیـریت زمان مهارتی است كه
به انسانها كمك میكند تا امور خود را در زمان مناسبتری انجام دهند و زمان را بیهوده هدر ندهند، اما برخی از افراد برای مدیریت زمان، از عجله كردن به صورت بیمارگون استفاده میكنند. چنین افرادی حتی ممكن است كه زمان كافی در اختیار داشته باشند اما برای انجام كارهای روزمره خود بیش از حد عجله میكنند و نهتنها خودشان دچار استرس میشوند بلكه استرس بیهوده خود را به اطرافیانشان نیز انتقال میدهند.
استرس و اضطراب و خشم جزو پیامدهای عجله بیمارگون است و رفتهرفته این افراد دچار فرسودگی و افسردگی میشوند و مهمترین نكته اینجاست كه میزان رضایت آنها از زندگی بسیار پایین است.
این افراد با سرعت بالا صحبت میكنند، چند كار را بهصورت همزمان انجام میدهند، فشار زیادی را تحمل میكنند، اگر با ناكامی یا نقصی در انجام كار روبهرو شوند بسیار آشفته میشوند و ذهن آنها بسیار ناآرام است. همچنین ترس از جا ماندن و اینكه باید كارها باسرعت غیرعادی انجام شود جزو ویژگیهای اصلی این افراد است.
چنین افرادی كارهایشان را با عجله و شتابزدگی بیش از حد انجام میدهند و درنتیجه امكان خطا و كاهش تمركز در این افراد زیاد است که باعث افت كیفیت عملكرد میشود. البته برخی افراد بهدلیل توانایی چندبعدی میتوانند چند كار را در مدت كوتاهی و به طور همزمان انجام دهند. اما مساله اینجاست كه بسیاری از افراد عجول آرامش خود را از دست میدهند و پرتنش و عصبی رفتار میكنند. این افراد علاوهبر عجله در عملكرد رفتاری، در گفتار نیز عجول بوده و كنترل ذهنی كمی در كلام دارند و هر پیامی به ذهنشان منتقل میشود را به زبان میآورند که این مساله باعث افزایش بروز خطای كلامی
در صحبتهای آنها میشود.
برای درمان لازم است تا ابتدا فرد از لحاظ روانشناختی مورد ارزیابی قرار گیرد و استرس ناشی از زمان در او حل شود. این افراد تحمل ناكامی را ندارند و لازم است تا از فاجعهسازی ذهنی آنها جلوگیری شود و باورهای غلط آنها درخصوص انجام امور و سبك زندگی اصلاح گردد. همچنین لازم است تا تمرینات تنآرامی برای فرد انجام شود و با استفاده از زمانسنج اقدام به آرام انجام دادن امور خود كند تا رفته رفته از عجله او كاسته شود
به انسانها كمك میكند تا امور خود را در زمان مناسبتری انجام دهند و زمان را بیهوده هدر ندهند، اما برخی از افراد برای مدیریت زمان، از عجله كردن به صورت بیمارگون استفاده میكنند. چنین افرادی حتی ممكن است كه زمان كافی در اختیار داشته باشند اما برای انجام كارهای روزمره خود بیش از حد عجله میكنند و نهتنها خودشان دچار استرس میشوند بلكه استرس بیهوده خود را به اطرافیانشان نیز انتقال میدهند.
استرس و اضطراب و خشم جزو پیامدهای عجله بیمارگون است و رفتهرفته این افراد دچار فرسودگی و افسردگی میشوند و مهمترین نكته اینجاست كه میزان رضایت آنها از زندگی بسیار پایین است.
این افراد با سرعت بالا صحبت میكنند، چند كار را بهصورت همزمان انجام میدهند، فشار زیادی را تحمل میكنند، اگر با ناكامی یا نقصی در انجام كار روبهرو شوند بسیار آشفته میشوند و ذهن آنها بسیار ناآرام است. همچنین ترس از جا ماندن و اینكه باید كارها باسرعت غیرعادی انجام شود جزو ویژگیهای اصلی این افراد است.
چنین افرادی كارهایشان را با عجله و شتابزدگی بیش از حد انجام میدهند و درنتیجه امكان خطا و كاهش تمركز در این افراد زیاد است که باعث افت كیفیت عملكرد میشود. البته برخی افراد بهدلیل توانایی چندبعدی میتوانند چند كار را در مدت كوتاهی و به طور همزمان انجام دهند. اما مساله اینجاست كه بسیاری از افراد عجول آرامش خود را از دست میدهند و پرتنش و عصبی رفتار میكنند. این افراد علاوهبر عجله در عملكرد رفتاری، در گفتار نیز عجول بوده و كنترل ذهنی كمی در كلام دارند و هر پیامی به ذهنشان منتقل میشود را به زبان میآورند که این مساله باعث افزایش بروز خطای كلامی
در صحبتهای آنها میشود.
برای درمان لازم است تا ابتدا فرد از لحاظ روانشناختی مورد ارزیابی قرار گیرد و استرس ناشی از زمان در او حل شود. این افراد تحمل ناكامی را ندارند و لازم است تا از فاجعهسازی ذهنی آنها جلوگیری شود و باورهای غلط آنها درخصوص انجام امور و سبك زندگی اصلاح گردد. همچنین لازم است تا تمرینات تنآرامی برای فرد انجام شود و با استفاده از زمانسنج اقدام به آرام انجام دادن امور خود كند تا رفته رفته از عجله او كاسته شود